بیانیه وزیر امور خارجه آمریکا بخاطر 16 روز فعالیت علیه خشونت جنسیتی

در فکرتان یک زن را مجسم نمایید. او میتواند در هرنقطه از جهان زنده گی نماید. وی میتواند جزء از هر گروپ اجتماعی اقتصادی، قومی و دینی باشد. در یک روز نمادین قبل از اینکه آفتاب طلوع نماید، این زن روز خود را آغاز مینماید. او برای 8 الی 12 ساعت در فروشگاه،  در یک فارم، یا در شرکت و یا در منزل شخص دیگری به یک مزد کم کار میکند، اما اطفال و وابسته گان کهن سال وی به در آمد او وابسته میباشند. زمانیکه او به خانه می آید، از اطفال خود میپرسد که در مکتب چه چیز را آموختند و زمانیکه بزرگ شدند، میخواهند چه کاررا انجام دهند. او ساعت ها در بالای یک منقل کوچک و یا آتش دان کار مینماید تا برای یک فامیل بزرگ غذا آماده نماید. در اکثر نقاط جهان او همچنان حاصلات را کشت مینماید که همه در اطراف میز وی آنرا صرف مینمایند.

حالا در پیش خود مجسم نمایید که اگر این زن نتواند هرکدام از این وظایف را پیش ببرد براینکه وی تجربه خشونت جندر را تجربه نموده است، چی واقعه صورت میگیرد. مصارف مراقبت طبی این زن بودجه کم خانواده اش را بیشتر تحت فشار قرار میدهد. در صورتیکه وی نتواند از این بیشتر وظیفه اجرا کند  ویا بنابر آسیب فزیکی و روانی نتواند از اطفال خود مراقبت نماید، اطفال وی از مکتب بدور مانده و بخاطر حمایت از خانوادۀ شان کار خواهند نمود.  دکانداران محلی که این زن با آنها تجارت داشته است هم یکی از مشتریان خود را از دست داده و عواید شان کاهش میآبد.

امکانات وجود دارد که شما این زن را بشناسید. یکی از سه زن در جهان خشونت جندر را تجربه مینماید: یکی از پنج زن تجاوزجنسی یا و سوء قصد تجاوز را تجربه مینماید. در ابتدای اول زنده گی این مورد پیدا میشود که یک زن حامله مجبور میگردد  تا حمل خود را دور نماید اگر معلوم گردد که طفل آن یک دختر باشد ویا زمانیکه خانواده ها آموزش اطفال دختر را رد نمایند و یا زمانیکه پسران نسبت به دختران دو حصه از غذا را در میزغذاخوری قبل از اینکه دختران اجازه خوردن را داشته باشند، بدست آرند.

خشونت مربوط به جندر به هر نوع که صورت گیرد یک خشونت غیر قابل تحمل کرامت انسانی میباشد. هیچ کس نمی برای درد شخصی و غم و اندوه تجاوزجنسی حد و اندازه تعیین نماید. اما ما میتوانیم روی مصارف بل های طبی ومصارف حقوقی، دست مزد های از دست رفته، تولید کمتر، مصارف صحی بشمول افزایش خطر اچ آی وی یک قیمت بگذاریم. و زمانیکه ما این کاررا انجام دهیم، از طریق حساب نمودن دالرها و سنت های مصرف شدۀ ما بخاطراین مصارف،  میدانیم که خشونت علیه زنان و دختران بصورت واقعی برای همه گان در یک جامعه چه اندازه هزینه دارد.

بطور مثال در کشور یوگاندا، 13 فیصد زنان از سبب کار های شاقه خانواده گی بخاطر خشونت از جانب یک شریک نزدیک مفقود شده اند. بعضی از این زن ها حتی معاش بیش از 11 روز کاری خود را در هر سال از دست میدهند. بیش از دو بر سه حصه خانواده ها در کشور بنگله دیش گذارش دادند که خشونت های داخلی سبب از دست رفتن 5 دالرامریکایی در ماهانه گردیده است که این مبلغ تقریباً 5 درصد عاید زنان را تشکیل میدهد. این مصارف در خانواده ها جاییکه یک زن رئیس و یا یگانه نان آور خانه میباشد، وضعیت آن را بدتر ساخته و احتمال میرود که آنها دست کم گرفته شوند.

ضرر آن از طریق مصارف بیشتر برای اقدامات قضایی، مراقبت صحی و خدمات امنیتی به سایر نقاط هم میرسد. هیچ کشور یا منطقه ئی در جهان از آن مصارف در امان نمی باشد. در ایالات متحده، در سال 2003 (Centers for Disease Control) تخمین نمود که مصارف خشونت توسط یک همکار نزدیک بیش از 5.8 بیلیون دالر در سال میباشد و در حدود 4.1 بیلیون دالر را روی خدمات مراقبت های طبی و صحی و در حدود 1.8 بیلیون دالر امریکایی را روی جبران خسارات عدم موثریت کارها مصرف نمود.

خشونت برعلیه زنان و دختران یک موضوع حقوق بشر بین المللی و امنیت ملی میباشد.  نسبت به زخم عاجل و یا خسارت اقتصادی نتایج خشونت گسترده بیشتر وسعت میآبد. اکثراً پیآمد های سخت و دوامدار صحی مانند انتانات که از طریق جنسی انتقال میآبند و صدمه اجتماعی و روانی خشونت های مرتبط به جندر روی  بازمانده گان، اطفال آنها، خانواده ها، و تمام محلات تاثیر مینماید.

ولی در جاییکه خشونت و سوء رفتار زنان را از نیروی کاری بدور داشته و جوامع را برای چندین نسل کم ارزش میسازد، تقویه اشتراک زنان در بخش های اقتصادی تولیدات ناخالص ملی و عواید شخصی را افزایش میدهد. یک مطالعه تخمین نموده  که کم ساختن موانع برای اشتراک اقتصادی زنان در بروز مسایل اقتصادی میتواند عواید سرمایه را به اندازه 14 در صد بلند برد. عواید بزرگتر یعنی پول بیشتر برای مهیا ساختن غذا برای خانواده ها، روان نمودن اطفال به مکاتب، و حمایت از تجار و تولید کننده گان محلی، وسبب شدن یک حلقه با ارزش رشد اقتصادی میباشد.

هر سال، بین روز های 25 نومبر روز بین المللی محو خشونت برعلیه زنان،  الی 10 دسمبر روز بین المللی حقوق بشر، ما 16 روز عملی را برعلیه خشونت مرتبط بر جندر را مختص میسازیم. در جریان این وقت، ما آواز خود را در برابر خشونت برعلیه زنان و دختران بلند نموده و حفاظت و اشتراک زنان را در همه بخش ها به سطح جهان بهبود می بخشیم. ما به سهم گیری همه از پسران و مردان، رهبران محلی و مذهبی، جوانان، و مردم در همه سطوح جامعه نیاز داریم و سهمگیری آنان در جهت حل این خشونت جامع همه جاگیر بسیار مهم میباشد.  

سوء رفتار در محیط یک خانواده، در ساحات نبرد جاییکه تجاوز جنسی منحیث یک اسلحه جنگ استفاده میگردد، و یا در هرجاییکه ارزش و شخصیت دختران از بین میرود بخاطریکه آنها دختر اند، صورت گرفته میتواند. در هر صورت غیر قابل قبول میباشد. کشور ها نمیتوانند بصورت ساده پیشرفت نمایند در حالیکه نصف نفوس آنها در حاشیه رانده شده، با آنها بدرفتاری شده باشد، و یا مورد تبعیض قرار گیرند.

بیایید که در سال جاری از این 16 روز استفاده نموده و تعهد خود را یکبار دیگر برای ختم سوء رفتار که تعداد زیادی از زنان و دختران را در اطراف  جهان به دام انداخته است، تجدید نماییم. بیایید که فرهنگ معافیت از مجازات را که این خشونت را دایمی می سازد، از بین ببریم و بیآیید که یکجا باهمدیگر همکاری نماییم تا تمام انواع خشونت گذشته را کنار گذاریم.  

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top