رهائی بیش از 150 زندانی از محبس مرکزی هرات

یک صد و 52 زندانی که 13 تن آنان خانم ها هستند، از بند در محبس مرکزی هرات رها شدند.

مسئولان محبس مرکزی هرات میگویند؛ زندانیان آزاد شده بیشتر مرتکبین جرایم جنایی هستند، که براساس فرمان ریاست جمهوری بمناسبت یکصدمین سالگرد استقلال افغانستان آزاد شده اند.

سمنوال میوند صمدی مدیر محبس ولایت هرات میگوید؛ این افراد تعداد شان 152 تن میرسد که 13 تن انان خانم هستند، که بین شش ماه تا سه سال مدت حبس شان را سپری نموده اند و براساس فرمان ریاست جمهوری بمناسبت 28 اسد مورد عفو قرار گرفته اند.

وی افزود: این تعداد از زندانیان آزاد شده مرتکبین جرایم جنائی، حوادث ترافیکی و حمل سلاح غیر قانونی بودند و کمترازیکسال مدت حبس شان باقی مانده بود که شامل فرمان عفو شدند.

بااین حال شماری از زندانیان آزاد شده از حکومت خواستار فراهم سازی زمینه شغلی برای جوانان هستند، که به باور آنها بیشتر این جرایم ناشی بیکاری صورت میگیرد.

آنان میگویند، زندان جای برای ندامت از جرم است.

مسئولان زندان هرات میگویند، هم اکنون بیشتر از سه هزار تن در محبس مرکزی هرت در حبس هستند که بیشتر از 200 تن انان زنان هستند.

کمبود جای  تاهنوز از چالش های جدی برای زندانیان محسوب میشود.

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top