روند انتقال سه‌هزار بیجا شده در ولایت هرات به مناطق اصلی‌شان آغاز شد

مسئوولان اداره مهاجرین هرات می‌گویند: این خانواده‌ها از ولایت‌های فاریاب، غور و بادغیس که به دلایل مختلف به ویژه ناامنی بیجا‌ه شده بودند، حالا زمینه برگشت به خانه‌هایشان مساعد گردیده است.

جنگ و ناامنی‌ها در کشور باعث شده تا شماری زیادی از شهروندان ازیک مکان به مکان دیگر بیجا شوند.

در چند سال گذشته به همین دلیل رقم درشتی از خانواده‌ها، خانه‌هایشان را ترک کرده و در ولایت هرات مسکن‌گزین شدند.

اکنون اداره مهاجرین و عودت کنندگان هرات می‌گوید: پس از بررسی‌ها قرار است نزدیک به سه‌هزار خانواده ی بیجا‌ شده را دوباره به مناطق اصلی شان برگردانند.

احمد جاوید نادم رئیس اداره ی امورمهاجرین و عودت کننده گان هرات میگوید: از یک ماه بدین سو بررسی های را بالای شش هزار خانواده انجام داده اند، که از این میان تا اکنون 2 هزار و 8 صد خانواده، شرایط بازگشت به اماکن اصلی شان را دارا میباشند.

به گفته ی رئیس اداره ی عودت و مهاجری ولایت هرات: در اولین برنامه امرز پنجاه خانواده به مناطق اصلی شان برگشت داده میشوند و قرار است تا طی دو هفته ی آینده همه 2 و هزار و هشت صد خانواده برگشت داده شوند.

در همین حال شماری از این بیجاه شده گان از حکومت میخواهند تا مشکلات شان را در نظر گرفته و کمک های لازم را در مناطق اصلی شان، به آنان برساند، تا آنها دوباره مجبور به ترک خانه و کاشانه ی خود نشوند.

آنان میگویند: پس از آنکه به محلات اصلی شان انتقال داده شوند، باید از سوی دولت به وضعیت صحت، تعلیم و تربیه و خانه های شان توجه لازم صورت گیرد، تا آنها بتوانند به زنده گی عادی شان ادامه بدهند.

هرات در غرب افغانستان بیشترین بیجاه شده گان داخلی را طی سال های گذشته، در خود جای داده است.

محمد سردار بهادری عضو شورای ولایتی هرات میگوید: اکنون که روند انتقال بیجاه شده گان آغاز گردیده است، دولت باید زمینه سازی نماید که این بیجاه شده گان بتوانند در مناطق شان با زنده گی عادی ادامه دهند، و دوباره مجبور به مهاجرت نشوند.

بر اساس گفته های مسئولان اداره مهاجرین هرات، از 202 میلادی، بیش از یک صد و پنجاه هشت هزار خانواده از ولایات مختلف کشور به دلایل مختلفی بیجاه شده و در ولایت هرات جای گرفته اند، که شمار افراد این خانواده ها به یک میلیون و دو صد هزار نفر میرسد.

شمار زیادی این بیجا شده گان درچند منطقه ی هرات در زیر خیمه ها زنده گی کرده و شب و روزهای زمستان را در هوای سرد سپری می کنند.

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top