شکایت فارغین زبان و ادبیات پشتو پوهنتون هرات ازعدم رسیده گی دولت به مشکلات شان

بیست وپنج تن ازمحصلین  رشته زبان وادبیات  پشتو پوهنحی ادبیات پوهنتون هرات اولین دوره فراغت خود را طی محفلی جشن گرفتند.

دیپارتمنت زبان و ادبیات پشتو ؛ چهارسال قبل برای اولین مرتبه درچوکات پوهنحی ادبیات پوهنتون هرات تاسیس شد که هم اکنون 182 تن محصلین که زیادتر شان را دختران تشکیل میدهند دربخش فراگیری زبان وادبیات پشتو مصروف تحصیل هستند.

در مراسم  فراغت این محصلین ؛ تعدادی از محصلان فارغ شده ازدولت مرکزی به خصوص وزارت تحصیلات عالی خواستند تا برایشان زمینه کار را فراهم نموده و همچنان دربخش زبان ادبیات پشتو با سطح ماستری شرایط تحصیل را برایشان درداخل کشور آماده سازند.

ازسوی دیگر تعدادی ازاساتید دیپارتمنت پشتو پوهنتون هرات؛ مسئولین وزارت تحصیلات عالی کشور را متهم به بی توجهی به وضعیت این دیپارتمنت نموده و میگویند: این دیپارتمنت با کمبود اساتید مسلکی و مجرب مواجه بوده و تعداد اساتید کنونی رشته پشتو درپوهنتون هرات با مقایسه به تعداد محصلین کنونی این دیپارتمنت ناچیز میباشد.

به گفته شماری از استاتید ، با توجه به اینکه بارها درمورد این مشکلات با مقامات وزارت تحصیلات عالی کشور درتماس گردیده اند؛ اما تاکنون به مشکلات شان رسیده گی صورت نپذیرفته است.

خواستیم دراین مورد نظر مقامات وزرات تحصیلات عالی کشور را داشته باشیم اما محمد عظیم نوربخش سخنگویی این وزارت ازمشکلات موجود درپوهنحی ادبیات پوهنتون هرات اظهاربی اطلاعی نمود.

به گفته مسئولین دیپارتمنت پشتو پوهنتون هرات ؛ اگر مشکلات کنونی آنها برطرف گردد درسال های آینده تعداد محصلین این دیپارتمنت افزایش خواهد یافت.

 

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top