بایسکل سواران هرات برای رسانیدن پیام صلح به مردم ایران، تا مشهد رکاب میزنند

دوچرخه سواران افغانستان به خاطر رساندن پیام صلح و دوستی عازم کشور ایران شدند. این دوچرخه سواران هراتی قرارست در کنار انتقال پیام صلح ودوستی بین دو ملت، تحکیم روابط بین فدراسیون های دوچرخه سواری استان خراسان رضوی و ولایت هرات را مستحکم تر سازند. مسوولان تربیت بدنی و ورزش هرات اما می گویند با گفتگو با مسوولان ورزشی استان خراسان برای ارتقاظرفیت این دوچرخه سواران دوره های علمی نیز برگزار خواهد شد.

چهار دوچرخه سوار هراتی که قرارست فاصله ۳۷۴ کیلو متر را از هرات افغانستان  الی مشهد ایران رکاب زنند. هدف این سفر ورزشی رساندن پیام صلح و دوستی بین دوملت افغانستان وایران عنوان شده است.

در همین حال مسئوولان تربیت بدنی وورزش هرات می گویند: با همکاری و هماهنگی های که این اداره با مسوولان ورزشی استان خراسان انجام داده، قرارست جهت رشد و ارتقاء ظرفیت این دوچرخه سواران دوره های علمی نیز برگزار گردد.

این سفر ورزشی پیام رسانان صلح با هزینه شخصی این دوچرخه سواران صورت می گیرد.

این ورزشکاران می گویند: اگر از سوی دولت و اداره ورزش کشور حمایت شوند، سفر های دیگری به کشور های همجوار افغانستان خواهند داشت و پیام صلح و دوستی این کشور را به آنان خواهند رساند.

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top