ربوده شدن دو نیروی امنیتی از سوی مخالفان دولت در ولایت هرات

مخالفان مسلح دولت دو نیرو امنیتی را در مربوطات ولسوالی چشت هرات از موتر پیاده کرده وباخود به جای نامعلومی برده اند. ولسوالی چشت هرات میگوید: این افراد یک سرباز اردوی ملی ویک ساتمن پولیس بوده اند.

احمد فرهاد خادمی ولسوالی چشت هرات گفت: یکتن از این افراد ساتمن پولیس بوده است و یکتن دیگر شان سرباز اردوی ملی میباشد، که از منطقه اسفرز ولسوالی چشت شریف هرات، ربوده شده اند.

وی افزود: مخالفان مسلح دولت در مسیر راه کمین گرفته و این دو نیروی امنیتی را که سوار بریکعراده موتر نوع فلانکوچ بوده اند، ازموتر حامل شان پیاده کرده وباخود به جای نامعلومی برده اند.

ولسوالی چشت هرات میگوید: زمانیکه موتر مذکور دراین مسیر با کمین مخالفان دولت روبرو شده است، قصد فرار داشته که مورد تیراندازی مخالفان قرار میگیرد که درنتیجه دریور موتر نیز زخم برداشته است.

وی همچنان گفت که دو شب قبل نیز در منطقه ی کارگش در نزدیکی بند سلما، مخالفان دولت بالای نیروهای امنیتی آن منطقه حمله نموده اند، که پس از نبرد کوتاه مجبور به عقب نشینی نموده و از منطقه متواری گردیده اند.

ولسوالی چشت هرات، منطقه ی است که بزرگترین بند برق آبی سلما در آن موقیعت دارد و نیروهای مخالف دولت هرازگاهی تلاش میکنند، تا وضعیت امنیتی آن منطقه را مختل نمایند.

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top