کارگران در هرات با مشکلات جدی دست و پنجه نرم می کنند. شماری ازاین کارگران می گویند: به امید پیدا کردن کار صبح را در کنار جاده و یا سر گذر شام می کنند اما کار پیدا نمی شود. آنان با انتقاد تند از عملکرد دولت می گویند: تاکنون هیچ کاری برای طبقه کارگر در کشور صورت نگرفته است. در این گزارش درد دل چند کارگر را میبینیم و می شنویم.
صبح را زیر سایه درختان و دیوارهای کنار جاده شام می کنند. این کارگران صبح وقت به امید پیداکردن کاری از خانه بیرون می شوند اما شمار کمی از این کارگران چانس میاورند و مصروف کار چند ساعته می شوند و دیگران دست خالی شام به خانه بر می گردند.
شماری از این کارگران می گویند: از روز کارگر خبر ندارند و هیچ کسی تاکنون نه در این مورد برای شان چیزی گفته و نه هم کمکی کرده است.
خیلی از این کارگران نان آور پنج تا ده عضو خانواده شان هستند، می گویند: در هر هفته اگر بخت با آنان یاری کنند دو تا سه روز مصروف کار می شوند اما دستمزد ناچیز همچنان از چالش های جدی است. معاش یک کارگر در روز ۱۵۰ تا ۲۰۰ افغانی است.
برخی از این کارگران با انتقاد تند از دولت می گویند: نهادهای مسوول دولتی هیچ کاری برای بهبود زندگی کارگران نکرده اند.
آنان همچنان رهبران حکومت وحدت ملی را از بهر اشتعال زایی در کشور به وعده خلافی متهم می کنند.
همه روزه صدها کارگر در کنار جاده های شهر هرات و سر گذرها برای پیدا کردن کار جمع می شوند اما به گفته ای این کارگران، کاری پیدا نمی شود و آنان شام دست خالی به خانه های شان بر می گردند.