کشته شدن 10 فرد ملکی براثر انفجار ماین درهرات

در نتیجه ی یک انفجار در ولایت هرات، 10 فرد ملکی کشته و شش تن دیگر زخمی شده اند. این حادثه حوالی ظهر امروز جمعه در ولسوالی ادرسکن این ولایت بوقوع پیوسته است.

لال محمد عمرزی ولسوال ادرسکن هرات میگوید: یک عراده موتر نوع تونس، ظهر روز جمعه زمانیکه به سمت ولایت غور در حرکت بود، در منطقه ی شیرزاد با ماین کنار جاده ی بر خورد کرده است.

وی افزود: دراین رویداد 9 تن کشته و 7 تن دیگر زخمی شده اند.

ولسوال ادرسکن هرات گفت: همه کشته و زخمی شده گان این حادثه، افراد ملکی بوده که زنان، کودکان و افراد مسن را شامل میباشد.

درهمین حال محمد رفیق شیرزی سخنگوی شفاخانه ی حوزه ی هرات میگوید: 7 زخمی به آن مرکز درمانی انتقال داده شده است، که یک طفل 13 ساله بر اثر جراحات وارده، جان باخته است.

گفته میشود: وضعیت شماری از زخمیان، از سوی داکتران وخیم گزارش شده است.

ولسوال ادرسکن هرات میگوید: این ماین به تازه گی از سوی طالبان در مسیر راه هرات – غور در مربوطات قریه شیرزاد که در 60 کیلومتری این ولسوالی موقیت دارد، کارگذاری شده بود.

در این منطقه از شامگاه روز گذشته طالبان با نیروهای امنیتی درگیر شده اند، که جنگ میان دو طرف تا اکنون جریان دارد.

منابع خبری میگویند: در جریان درگیری به دو طرف درگیر تلفاتی وارد شده است، اما از آمار دقیق آن تا به اکنون اطلاع در دست نیست.

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top