21 تن ازمخالفین به دولت پیوستند

یک گروه 21 نفری مخالفین مسلح ازولسوالی چشت هرات امروز پنجشنبه  به دولت تسلیم شدند.

به گفته مقامات امنیتی درولایت هرات: سید عبدل فرزند سید ولی فرمانده مخالف مسلح دولت درولسوالی چشت ولایت هرات با 21 تن ازافرادش به فرماندهی امنیه هرات تسلیم شدند.

سید آقا ثاقب فرمانده امنیه ولایت هرات امروز درجریان مراسم تسلیمی این گروه مخالف به دولت درفرماندهی امنیه این ولایت گفت: با پیوستن سید عبدل فرزند سید ولی فرمانده مخالف مسلح دولت و افراد تحت امرش به پروسه صلح امنیت درولسوالی چشت شریف ولایت هرات بیش ازپیش تامین خواهد شد.

به گفته فرمانده امنیه ولایت هرات : این گروه 15 میل کلاشینکوف ؛ 5 میل تک تیر و یک میل پیکا دست داشته شان را نیز به فرماندهی امنیه هرات تسلیم نمودند.

درهمین حال سید عبدل فرمانده مخالف مسلح دولت که با 21 تن ازافرادش امروز به روند صلح درهرات پیوست ازدولت خواست تازمینه اشتغال را برای خود وافرادش درچارچوب نیروهای امنیتی کشور فراهم سازند.

وی  گفت: درگذشته هدف وی وافرادش ازسلا ح برداشتن مشکلاتی بود که درمنطقه شان وجود داشت و اوهیچ گاهی برعلیه نیروهای دولتی اقدام ننموده است.

درحالی این گروه 21 نفری مخالفین مسلح ازولسوالی چشت هرات به دولت پیوستند که  نگرانی های ازاعمال تخریبی شماری ازمخالفین برروی بند آبی سلما هرات دراین ولسوالی وجود دارد.

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top