آغاز کار آسفالت جاده مرکزی ولایت نیمروز

کار آسفالت سرک مرکزی ولایت نیمروز به طول 20 کیلومتر، با هزینه ای 70 میلیون افغانی در آن ولایت آغاز گردید. مقام ها در ولایت نیمروزساخت این سرکت را یکی از ضروریات مردم دانسته می گویند: که با آسفالت این سرک، مشکلات رفت و آمد باشنده های سه ولسوالی در مسیر این جاده حل خواهد شد.

امیر محمد آخند زاده والی نیمروز می گوید: آسفالت این سرک یک گام مهم در عرصه ای انکشافی و اقتصادی در این ولایت می باشد.?????? ??????? ??? ???? - ????????

وی افزود: با آسفالت این سرک، باشنده های سه ولسوالی از جمله ولسوالی چهار برجک آن ولایت از مشکلات خرابی راه نجات یافته و روند اقتصادی مردم را نیز رونق خواهد داد.

به گفته والی نیمروز: این پروژه به هزینه 70 میلیون افغانی از بودجه ای وزارت فواید عامه کشور پرداخت خواهد شد.

والی نیمروز گفت: که این سرک به طول 20 کیلومتر و عرض 8 متر از منطقه ی گمرک این ولایت شروع الی قلعه فتح نیمروز ادامه خواهد داشت.

مقامهای محلی نیمروزمیگویند: نظارت بر کار ساخت این سرک که به مدت یکسال اعمار خواهد شد، از سوی اداره محلی صورت خواهد گرفت و شرکت سازنده این سرک وعده داده است تا در زمان معین کارساخت آنرا تکمیل نماید.

ولایت نیمروز یکی از ولایت های سرحدی کشور می باشد، اما در سال های اخیر کمتر به این ولایت از سوی حکومت توجه صورت گرفته است.

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top