کماندو‌های ارتش: مخالفان‌مسلح دولت یا از جنگ دست بکشند یا کشته خواهند شد

کماندوهای که به آن‌ها قلب تپنده‌ای نیروهای دفاعی و امنیتی کشور لقب داده‌اند اکنون در کنار تمرینات سخت و نفس‌گیر، به خاطر شدت ناامنی‌ها در حوزه‌غرب کشور، در برخی نبردها نیز شرکت می‌کنند.

درحالی‌که نزدیک به دوماه می‌شود گفتگوهای بین‌الافغانی میان جانب دولت افغانستان و طالبان‌مسلح در دوحه آغاز شده است، اما شدت جنگ در کشور به ویژه به ولایت‌های غربی شعله‌ورتر شده، تا جایکه نیروهای کماندو را از وظایف اصلی‌شان به دامنه‌ای جنگ‌های دوام‌دار کشانیده است.

جگرن حمدالله احمدی فرمانده کندک دوم قوت‌های مشترک لوای دوم قل اردوی عملیات‌های خاص در زون‌غرب می‌گوید درصد زیادی از عملیات‌های ویژه و خاص علیه گروه‌های جنگجو را کماندوها به عهده دارند.

نیروهای کماندو در حال اجرای عملیات نظامی

او می‌گوید روش کار آن‌ها طوری است که در منطقه‌ای که در کنترل مخالفان‌مسلح دولت است، فرود می‌آیند، هدف خود را می‌زنند و سپس منطقه را ترک می‌کنند.

اجمل یک‌تن از نیروهای اسپیشل‌فورس است که ۱۳ سال می‌شود در چوکات نیروهای کماندو فعالیت دارد.

اوکه باشنده‌ای اصلی ولایت پنجشیر است، می‌گوید در ۳۴ ولایت کشور در عملیات‌های نظامی از جمله واپس‌گیری ولایت‌های غزنی و قندوز از تسلط طالبان‌مسلح شرکت کرده است.

اجمل که ماه‌هاست خانواده‌اش را از نزدیک ندیده است، به این باور است که دفاع از افغانستان، وظیفه‌ای تمام شروندان کشور است

او به طالبان‌مسلح هشدار می‌دهد که جنگ راه حل نیست، و افزود که باید از جنگ دست بکشند و نگذارند که بیشتر از این مردم بی‌گناه قربانی جنگ تحمیلی شوند.

با این حال دگروال ارکان حرب فردین سپاه فرمانده لوای دوم کماندو در زون‌غرب نیز هشدار می‌دهند که مخالفان‌مسلح دولت باید از خشونت‌ها دست بردارند و به دارای عامه و مردم مُلکی ضرری نرسانند، در غیر آن با کماندو ها طرف خواهند بود.

نیروهای کماندو به دلیل اینکه از توانایی و تحرکات بالا برای حمله به مخالفان‌مسلح دولت در مناطق مختلف برخوردارند و تجهیزات پیشرفت‌های برای اجرای عملیات‌های نظامی دارند، در عملیات تهاجمی علیه گروه‌های جنگجو نقش عمده‌ای دارند.

این نیروها از تجهیزات پیشرفته برخوردارند، که با آنها می‌توانند عملیات‌های شبانه را برای غافلگیر کردن مخالفان‌مسلح دولت اجرا کنند، تجهیزاتی که سایر نیروهای امنیتی و دفاعی ندارند.

 

برای دریافت اخبار دقیق، به کانال تلگرام کهندژ بپیوندید!

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top