اعتراض فعالان مدنی و باشنده‌های بادغیس مقیم هرات به‌دلیل تهدیدهای بلند امنیتی در بادغیس

باشنده‌های بادغیس به دلیل وضعیت بد امنیتی دست به اعتراض زدند.

آنان که اکنون در هرات مسکن‌گزین شده اند، در یک گردهمایی در برابر مقام ولایت هرات آمده می‌گویند: مسیر بیشتر ولسوالی‌های بادغیس بنابر این تهدیدهای امنیتی مسدود بوده و مخالفان مسلح دولت هرازگاهی برق وشبکه‌های مخابراتی را نیز قطع می‌کنند، که این وضعیت مردم را به ستوه آورده اما حکومت مرکزی هیچ توجهی ندارد.

مجیب الرحمان احسان فعال مدنی بادغیس میگوید: ولایت شان در وضعیت نهایت بد امنیتی قرار دارد که این وضعیت باشنده‌های این بادغیس را سخت به ستوه آورده اما حکومت در چندسال گذشته به اوضاع امنیتی و اجتماعی بادغیس هیچ‌گونه توجهی نکرده است.

صابر احمدی یک تن دیگر از باشنده‌های بادغیس است که از حکومت خواستار افزایش نیروهای هوایی و زمینی در آن ولایت شده و تاکید میکند، که اگر توجه جدی نشود اوضاع امنیتی بادغیس بدتر از این خواهد شد.

از سوی هم محمد حیدر‌شریفی ولسوال ولسوالی قادس بادغیس وشماری دیگر از باشنده گان ان آن ولایت از حکومت مرکزی خواهان توجه بیشتر به ولایت شان استند.

مسوولان محلی و امنیتی بادغیس نیز نا امنی‌ها در این ولایت را می‌پذیرند، اما تاکید دارند که طالبان توان رویارویی با نیروهای امنیتی را ندارند.

فیض محمد میرزا زاده معاون والی بادغیس میگوید: مشکلات برق و آنتن های مخابراتی بادغیس در حال حاضر با پا درمیانی بزرگان قوم و موی سفیدان حل شده است.

جنرال محمد محفوظ ولی زاده قوماندان امنیه بادغیس نیز میگوید: آنان تلاش‌ دارند، تا برای تامین امنیت بهتر مردم و منطقه در آینده ی نزدیک چندین پوسته ی امنیتی در مسیر ولسوالی قادس – قلعه نو و شماری دیگر از ولسوالی ها ایجاد نمایند.

بااین همه معترضان هشدار می‌دهند، که اگر به حرف‌شان گوش داده نشود دامنه اعتراض‌های شان را گسترده تر خواهند ساخت.

از سویی هم منابع از ولایت غور می‌گویند پس از درگیری میان نیروهای امنیتی و طالبان در ولسوالی مرغاب این ولایت فرمانده پولیس این ولسوالی با سربازانش عقب نشینی کرده است.

گفته می‌شود که در این درگیری هشت نیروی امنیتی نیز کشته و زخمی شده اند.

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top