تجلیل از بیست و پنج‌مین سال‌روز بی‌طرفی کشور ترکمنستان

از بیست و پنج‌مین سال‌روز بی‌طرفی کشور ترکمنستان با حضور برخی مقام‌های محلی در سالُن کنفرانس‌های کنسول‌گری ترکمنستان در این ولایت، تجلیل گردید.

آی‌مراد قوچ‌مرادوف سرکنسول کشور ترکمنستان در ولایت هرات می‌گوید در هفتادوپنج‌مین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد، کشور ترکمنستان به عنوان بی‌طرف‌ترین کشور را با اکثریت آرا به دست آورد.

او گفت دوستی‌های کشور ترکمنستان با ملت و حکومت افغانستان در سال‌های پسین به شکل بسیار خوب ادامه داشته و اکنون نیز در بخش‌های تجارت، تعلیم و تربیه و بخش‌های فرهنگی به شکل بسیار گسترده جریان دارد.

در همین حال امین‌الله آزادانی رییس ارتباط خارجه ولایت هرات می‌گوید که کشور ترکمنستان در سال‌های گذشته یک همسایه خوب برای مردم افغانستان بوده است.

او گفت در حال حاضر روی یک طرح فرهنگی کار می‌کنند تا با استفاده از این طرح، بتوانند بخش‌های فرهنگی افغانستان را با کمک کشور ترکمنستان تقویت بخشند.

از سوی هم یونس قاضی‌زاده رییس اتاق تجارت و سرمایه‌گذاری هرات می‌گوید که کشور ترکمنستان در بخش تجارت و سرمایه‌گذاری در افغانستان تلاش‌های زیادی کرده است و اکنون شمار زیادی از تاجران در بخش‌های مختلف در هر دو کشور سرمایه‌گذاری‌های زیادی کرده‌اند.

 

رای دریافت اخبار دقیق، به کانال تلگرام کهندژ بپیوندید!

 

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top