علاقه مندی به ورزش کوهپیمایی و کوهنوردی در هرات

ورزشکاران ولایت هرات به منظور نهادینه ساختن و تشویق مردم به ورزش، در کوه های مرتفع شمال هرات، کوه پیمایی نمودند. این کوهنوردان میگویند: صحت انسان بسته گی به ورزش دارد و همه ی مردم باید بخاطر صحتمندی وسلامتی شان حداقل روزی یک ساعت ورزش نمایند.

به رغم آنکه افغانستان یک کشور کوهستانی است و زندگی بیشترین ساکنان این سرزمین با کوه‌ها گره خورده است، اما کوهنوردی هنوز هم در میان مردم جا باز نکرده است.

به باور ورزشکاران کوهنوردی اکنون به یک فرهنگ تبدیل شده وشمار زیادی از جوانان طی چند سال گذشته، به این ورزش روی آورده اند.

شماری از جوانان و مسئولان تیم های ورزشی میگویند: هیچ کاری دشوار نیست، اما برای انجام آن باید عزم و اراده و تلاش کرد.

با اینحال مسئولان اداره ورزشی هرات میگویند: طرح و پلان های بیشتری را روی دست گرفته اند، تا طی سال روان از طرق مختلف مردم و بخصوص جوانان را به ورزش تشویق نمایند.

حمیدالله کبیر آمر تربیت بدنی هرات میگوید: آن اداره در تلاش است، تا مردم را تشویق نماید، که حداقل در طول روز حداقل یک ساعت را برای ورزش نمودن اختصاص بدهند.

این برنامه ی ورزشی با طی نمودن حدود ۹ کیلومتر فاصله و نزدیک به ۸ صد متر ارتفاع توسط این ورزشکاران به انجام رسید.

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top