نبود کنترول بر فضای مجازی و آنلاین باعث شده است تا شماری از فروشگاه ها اقدام به نشر و پخش تبلیغات اجناس خصوصی جنسی و ابزاری که ترویج دهنده ی اعمال لواط وبچه بازی است را می نمایند.
عدم کنترول و مدیریت شبکه های اجتماعی از سوی نهاد های مسوول در کشور باعث شده تا ابزار، وسایل جنسی و ضد فرهنگی، در صفحات مجازی به گونه ی بی رویه ی تبلیغ گردد.
هرچند این موضوع تازه گی ندارد و سال هاست که به کوتاهی و ناتوانی های ادارات مسئول در انجام وظایف قانونی شان برای مقابله با تهاجم فرهنگ بیگانه و جلوگیری از تبلیغات سوء و غیر اخلاقی که با شیوه های مختلف در دست اجراست، سر پوش گذاشته می شود، اما این معظل مهم تا به اکنون هم درپیش گرفته می شود، به طوری که نشانه های مخرب و خانمان سوز فراوان آن در صفحات مجازی هویداست.
شماری از فعالان مدنی درهرات میگویند: در حالیکه در تمام دنیا بخاطر جلوگیر از آسیب پذیری اطفال زیرسن محدودیت های وجود دارد، اما در افغانستان آزادی بیان مورد سو استفاده قرار میگیرد، که نشر و پخش چنین تبلیغاتی کمتر از وقوع پدیده های شوم غیر اخلاقی همچون تجاوز جنسی که هر ازگاهی صدای آن از گوشه و کنار شنیده میشود نبود و این آینده ی اطفال و نوجوانان را به شدت تهدید میکند.
عبدالقدیر صالحی یکتن از فعالان مدنی درهرات، اداره های اطلاعات وفرهنگ و ارشاد، حج و اوقاف را به ناتوانی متهم کرده میگوید: اداره های مسئول به صورت کلیشه ی به تبلیغات تکراری خود ادامه میدهند و برای جلوگیری از این نشریات غیر اخلاقی هیچ برنامه ی ندارند.
این روند با واکنش های شماری از استادان دانشگاه نیز روبرو شده است.
داکتر سید نجیب حدید استاد دانشکده ی خبرنگاری درهرات میگوید: نشر و پخش کالای که تحریک کننده ی مسایل جنسی است، سلامت اخلاقی و روانی جامعه را صدمه میزند.
به گفته ی او؛ مسئولان مربوط باید برای جلوگیری از این آسیب ها، نشرات آدرس های انترنتی و فضای مجازی را به صورت جدی کنترول نمایند.
در همین حال مسئولان اداره های اطلاعات وفرهنگ و ارشاد، حج و اوقاف میپذیرند، که عدم کنترول بر فضای مجازی باعث شده است، تا چنین تبلیغاتی به رویه ی در فضای مجازی به نشر سپرده شود.
آنان تاکید دارند که حکومت وظیفه اش تطبیق قانون است و به صورت جدی از ادامه ی پخش این تبلیغات جلوگیری خواهند کرد.
حریم خصوصی در همه ی جهان حرمت گذاشته میشود و به صورت شخصی مطرح میگردد، اما در افغانستان شماری هر روز در پی محدودیت زنان در اجتماع و محیط های کاری هستند و شماری هم با استفاده از آزادی موجود درپی صدمه زدن به سلامتی روان جامعه، نهاد های مسئول همانند اداره ی اطلاعات وفرهنگ هم هیچ برنامه ی برای جلوگیری از آن ندارند.