جان باختن قوماندان امنیه ولسوالی کنگ نیمروز با ۱۱ تن از سربازانش در نتیجه انفجار ماین

در دو انفجار جداگانه در نیمروز به شمول قوماندان امنیه ولسوالی کنگ آن ولایت ۱۲ نیروی پولیس جان باخته اند.

مسوولان محلی در نیمروز میگویند: شماری از سربازان پولیس در مربوطات ولسوالی کنگ نیمروز در حال اکمالات پوسته های اطراف ولسوالی بودند، که تانک حامل شان با ماین کنار جاده ی بر خورد کرده است، که در نتیجه شش نیروی پولیس جان باخته و ۱ تن زخمی شده است.

بهرام حقمل سخنگوی والی نیمروز با تائید این موضوع، میگوید: این رویداد حوالی ساعت ۱۱:۳۰ قبل از ظهر روز سه شنبه به وقوع پیوسته است.

غلام ربانی مرادی ولسوال کنگ نیمروز نیز، به خبرگزاری کهندژ میگوید: که به تعقیب این رویداد، زمانیکه قوماندان امنیه آن ولسوالی با سربازانش به منظور جستجوی وسایل و تجهیزات سربازان جان باخته به محل رویداد رفته بودند، موتر حامل شان با ماین دیگری که در نزدیکی محل حادثه کار گذاری شده بود، برخورد کرده است.

وی افزود: دراین رویداد نیز، قوماندان امنیه ولسوالی کنگ نیمروز به همراه پنج سرباز پولیس جان باخته است.

هرچند مسوولان محلی در ولایت نیمروز، عامل کارگذاری این ماین ها را طالبان میخوانند، اما گروه طالبان تا اکنون در این مورد ابراز نظری نکرده اند.

ولسوالی کنگ نیمروز با کشور ایران هم مرز است و در گذشته از جمله ولسوالی های امن در این ولایت به شمار میرفت.

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top