رونمایی از کتاب “سرمایه‌گذاری صنعتی در افغانستان”

“سرمایه‌گذاری صنعتی در افغانستان” نخستین کتاب در حوزه صنعت، حاصل تحقیق و تجارب ۱۴ساله‌ی ادیب معصومی در این حوزه است که به زیور چاپ آراسته شده است و طی محفلِ با حضور شماری از تاجران، سرمایه‌گذاران و فرهنگیان رونمایی گردید.

ادیب معصومی نویسنده این کتاب، آن را منبع کامل در بخش صنعت و تجارت کشور دانسته، می‌گوید برای نگارش این کتاب تحقیقات زیادی در زمینه انجام داده است.

معصومی افزود این منبع برای سرمایه‌گذاران مبتدی که خواهان ورود به عرصه‌ی صنعتی وسرمایه‌گذاری در این بخش می‌باشند، نقشه راه خوبی است.

به گفته‌ی وی سرمایه‌گذاری در افغانستان به اساس روی‌کرد سنتی است و این روی‌کرد نمی‌تواند پاسخ‌گوی نیاز روز بازارها باشد.

از سوی هم محمدرفیع رحمانی آمر اجرائیه اتاق تجارت و سرمایه‌گذاری هرات می‌گوید که نیاز است سکتور خصوصی با نهادهای اکادمیک رابطه‌ی نزدیک داشته باشند تا شاهد شگوفا شدن تجارت و صنعت باشیم.

او گفت کشورهای که در رده‌های اول اقتصاد جهان هستند، تکیه بر تحقیقات علمی نهادهای اکادمیک زدند و از نهادهای اکادمیک در راه پیشرفت تجارت خود استفاده اعظم را کرده اند.

گفتنی است که در این کتاب مجموعه فرصت‌ها و چالش‌های فراروی صنعت در افغانستان در سه فصل به ‌گونه‌ی تخصصی به بررسی گرفته شده است.

 

برای دریافت اخبار دقیق، به کانال تلگرام کهندژ بپیوندید!

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top