نمایشگاه هنر مینیاتوری و خوشنویسی به منظور معرفی این هنر بنام افغانستان درهرات برگزار شد

این نمایشگاه با حضور مقام های وزارت اطلاعات وفرهنگ و مسئولان محلی هرات به منظور جلوگیری از ثبت هنرمینیاتوری و خوشنویسی به نام برخی کشور های منطقه در سازمان یونسکو، افتتاح گردید.

مسئولان وزارت اطلاعات وفرهنگ کشور میگویند: هنر مینیاتوری و خوشنویسی زاده ی هرات است و خالق این هنر استاد کمال الدین بهزاد میباشد.

طاهر ظهیر سرپرست اطلاعات وفرهنگ کشور برحمایت از هنر و هنرمندان کشور تاکید داشته میگوید: به تازه گی وزارت اطلاعات و فرهنگ کنفرانسی را با نماینده گان یونسکو برگزار کرده و در مورد پیشینه ی هنر مینیاتوری و خوشنویسی وضاحت داده است، تا خواستگاه این هنر هرات و خالق ان استاد کمال الدین بهزاد در این سازمان ثبت گردد.

وی افزود: هنرمینیاتوری درهرات به کمال رسیده و از اینجا به دیگر کشورهای جهان انتقال یافته است.

هرچند مسئولان هدف از برگزاری این نمایشگاه را حمایت از هنر و هنرمندان میخوانند، اما شماری از هنرمندانی که آثار هنری شان را در اینجا به نمایش گذاشته اند، از عدم توجه دولت به وضعیت هنر مینیاتوری و خوشنویسی انتقاد میکنند.

عبدالناصر صوابی استاد دانشکده هنرهای زیبای یکتن از هنرمندانی است، که هشدار میدهد، اگر حکومت مرکزی برای حمایت هنرمندان و هنرهای مینیاتوری و خوشنویسی این ولایت توجه جدی نکند، هنر مینیاتوری و خوشنویسی در آینده سیر رکودی را خواهد پیمود.

در همین حال وزیر اطلاعات و فرهنگ میگوید: که رئیس جمهور کشور دستور داده است تا در کنار حمایت از هنرمندان کشور، حفظ و مرمت مصلی هرات (مناره ها) و باز سازی مقبره ی استاد کمال الدین بهزاد در اولویت دستورکار این وزارت قرار گیرد، که به زودی این دستور عملی خواهد شد.

هر مینیاتوری و خوشنویسی نزدیک به هشت قرن درهرات پیشینه دارد و بر اساس روایات تاریخ زاد گاه و خواستگاه هنر مینیاتوری هرات است و خالق و مبتکر آن استاد کمال الدین بهزاد است.

نخستین مکتب مینیاتور به دوره تیموریان در هرات باز می‌گردد و با وارد شدن کمال الدین بهزاد در این عرصه، این هنر به مرحله دوم خودش رسید.

آنگونه که مسئولان در دانشگاه هرات می‌گویند: هم اکنون در این دانشگاه روی مکتب سوم هنر مینیاتور کار می‌شود، که این مکتب با دید نو و مدرن به این هنر نگاه می‌کند.

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top