راه لاجورد با انتقال اولین محموله محصولات داخلی از هرات به ترکیه، رسماً توسط رییس جمهور غنی گشایش یافت

راه تاریخی لاجورد که افغانستان را از طریق ترکمنستان، آذربایجان، گرجستان و ترکیه به اروپا و جهان وصل می‌سازد، امروز با انتقال اولین محموله‌ی تولیدات داخلی از هرات به ترکیه رسما گشایش یافت.

رییس جمهورغنی که دراین مراسم شرکت نموده بود، گفت: با گشایش این مسیر اقتصادی مانع بزرگی از سر راه افغانستان برداشته می‌شود و این راه در آینده، آسیای جنوبی را به آسیای مرکزی نیز وصل خواهد کرد.

رییس جمهورغنی می‌گوید: افغانستان اکنون متوصل بوده و دیگر زمان تهدید و بستن راه‌ها گذشته است.

آقای غنی می‌افزاید، که بازگشایی راه لاجورد به معنی بسته شدن دیگر مسیرها نیست و این راه درآینده، آسیایی جنوبی را به آسیایی مرکزی وصل خواهد کرد.

از سویی‌هم، در گشایش راه لاجورد، در کنار مقام‌های ارشد حکومتی، نماینده‌گان کشورهای عضو نیز شرکت کرده‌ بودند.

نمایندگان دولت‌های ترکمنستان و ترکیه می‌گویند، که راه لاجورد، مسیر کوتاهی برای تجارت و ترانزیت منطقه‌ای است که برای بازاریابی کالاهای کشورها تأثیر خوبی خواهد داشت.

اوراز دوردی سوخانوف وزیر ترانسپورت ترکمنستان میگوید: (با توجه به کارهای انجام شده در این راستا، کشورش در بخش‌های مختلف از جمله ترانسپورت و ترانزیت تلاش می‌کند.

راه لاجورد کوتاه سازی مسیر انتقال کالاهای تولیدی به بازارها و همکاری کشورهای تجاری منطقه است و برای افزایش واردات کالاهای تولیدی به‌ویژه محصولات و تولیدات افغانستان، تاثیر خوبی خواهد داشت.)

اوگوزان ارطغرل سفیر ترکیه در کابل نیز میگوید: (این پروژه می‌تواند به اتصال منطقه‌ای کمک کند.

ترکیه از پروژه‌های اتصال منطقه‌یی حمایت می‌کند و همکاری ترکیه تنها مختص به همکاری‌های منطقه‌ای نیست.

ما اخیرآ کوشش کرده ایم که مناسبات دوجانبه خود را با افغانستان پیش از بیش گسترش دهیم.)

کشورهای عضور افتتاح راه لاجورد را یک پروژه ی مهم خوانده و تاکید میکنند که احیایی مجدد این راه بر امنیت و افتصاد منطقه تاثیرات مثبتی دارد.

راه لاجورد، جاده‌ای تاریخی است که حدود دو هزار سال قبل، لاجورد بدخشان از این مسیر به کشورهای آسیای میانه و اروپا صادر می‌شده است.

این راه از مسیر کشورهای ترکمنستان، آذربایجان، گرجستان به آب های سیاه و بعد از عبور از ترکیه افغانستان را به آب های آزاد وصل میکند.

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top