نمایشگاه آثار هنرهای دستی، نقاشی و خطاطی معلولان در هرات برگزار شد

برگزار کننده گان این نمایشگاه هدف اساسی و کلی این نمایشگاه را دستاورد ها و توانمندی معلولین عنوان نموه میگویند: مردم باید بدانند که معلولین ناتوان نیستند و اگر زمینه برایشان مساعد گردد، میتوانند همانند افراد سالم دست به کارهای قابل توجهی بزنند.

اگر نگاهی به اطراف خود بیاندازیم، درمیابیم که بسیاری از معلولان، توانمندتر از افراد عادی و معمولی درجامعه حاضر می شوند و برای اثبات خود هم که شده، به کارهای سخت و در بسیاری موارد، دور از توان انسان دست می زنند که موجب حیرت دیگران می شود.

عبدالعلی بارکزائی بنیان گذار بنیاد خیریه پیر هرات یا مرکز توانبخشی معلولین که یکی از همین افراد است، میگوید: تمامی آثار نقاشی، صنایع دستی و خطاطی که دراینجا به نمایش گذاشته شده است، توسط معلولین توانمند، ساخته و آماده گردیده است.

وی افزود: هدف از راه اندازی این نمایشگاه آشکار کردن توانمندی معلولین و تشویق و حمایت شان توسط مردم و بازدید کننده گان است.

اقای بارکزی میگوید: با اینکه معلولین درهرات نسبت به گذشته از توانمندی و پیشرفت خوبی درهمه عرصه ها برخوردار بوده اند، اما همواره مورد بی توجهی و بی مهری دولت قرار داشته اند.

یکی از مهمترین مشکلات در قسمت توجه به معلولان، نگرش مردم به معلولیت به عنوان نقص و عدم توانایی در انجام کارهای مختلف است که افراد معلول را روز به روز گوشه گیرتر کرده و به انزوا می کشاند.

درعین حال سمیه نبی زاده و بهناز امانی دوتن از معلولین توانمندی هستند، که دراینجا کارهای دستی شان را به نمایش گذاشته اند و از مردم تقاضا میکنند، تا به این نمایشگاه آمده و با خرید آثار شان، آنها را تشویق نمایند.

از سوی هم شماری از کار شناسان و معلمین توانمند سازی معلولین از راه‌اندازی این نمایشگاه ستایش کرده می‌گویند، که معلولان از توانائی‌های خوبی برخوردار هستند و نیاز است که برای نمایان ساختن استعدادهای شان زمینه فراهم گردد.

به نظر مینا جامع الاحمدی، استاد اطفال کم توان ذهنی، این اقدام افراد معلول در مقابل همان نگاههای ترحم آمیزی است، که بسیاری از افراد و مسئولان نیز از نگاه ترحم آمیز به معلولان می نگرند و این حرکت معلولین نوعی اعتراض اجتماعی نیز به این نوع نگاه به شمار می رود.

این افراد معتقد هستند که اگر دولت برای حمایت معلولین و فراهم ساختن زمینه های کاری برای آنها کاری انجام دهد، میتوانند بیشتر ازاین نیز در اجتماع حضور داشته و دستآورد های بهتری داشته باشند.

این نمایشگاه آثار هنری، صنایع دستی و خطاطی معلولان توانمند، در حالی برگزار شده است، که همواره این قشر از بی‌توجهی دولت برای بهبود وضعیت زندگی شان شکایت داشته و میگویند: تاهنوز هم از سوی دولت برنامه‌های اساسی وبنیادی برای رفع مشکلات افراد دارای معلولیت صورت نگرفته است.

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top