اعتراض شماری از باشنده گان هرات، علیه اداره ی شاروالی این ولایت

صدها تن از باشنده گان هرات در مقابل ساختمان شاروالی هرات دست به تظاهرات زده اند و خواهان برکناری شاروال این ولایت استند.

آنان می گویند؛ که شاروال در زمینه مصرف بودجه، توسعه شهر و پاسخگویی به مردم ناتوان است و باید برکنار شود.

درهمین حال شاروال هرات این تظاهرات را غیر قانونی می خواند و تاکید دارد که معترضان از او خواسته های شخصی دارند.

محمد داوود انوری شاروال هرات می گوید؛ که این تظاهرات از سوی کامران علیزایی رئیس شورای ولایتی این ولایت سازماندهی شده است و علیه سازمان دهنده گان این تظاهرات به سارنوالی شکایت می کند.

اما کامران علیزایی رییس شورای ولایتی هرات می گوید؛ که باشنده گان هرات از کارکرد شاروال ناراضی استند و باید برکنار شود.

او تاکید دارد، که هیچ خواسته غیرقانونی از شاروال نداشته است و مردم به علت کم کاری برضد محمد داوود انوری شاروال این ولایت تظاهرات کرده اند.

مقام های محلی هرات هم می گویند؛ که اعتراض ها برضد شاروال این ولایت را بارها با حکومت مرکزی در میان گذاشته اند و منتظر پاسخ استند.

درماه های پسین چندین باراست که چنین اعتراض هایی برضد شاروال هرات راه اندازی شده اند.

شورای ولایتی، شورای شهر و وکیلان گذر از سازمان دهنده گان این اعتراض ها استند.

آنان می گویند؛ که شاروال در توسعه شهر ناتوان است اما شاروال هرات تاکید دارد، که معترضان از او خواسته های غیرقانونی دارند.

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top