حمله گروه انتحارکننده گان درولایت نیمروز

ازجمله 5 فرد حمله کننده انتحاری که قصد حمله بالای اماکن دولتی درولایت نیمروزرا داشتند ، سه تن شان خودرا درچندین نقطه آن ولسوالی انفجارداده ویک تن شان توسط نیروهای امنیتی ازپای درآمده اند ویکتن دیگرلادرک گردیده است.

حمله انتحاری انتحاري

مقاماهای امنیتی درولایت نیمروز میگویند: 5 تن ازافراد انتحارکننده که قصد داشتند تا بالای تاسیسات دولتی درولایت نیمروزحمله نمایند.

محمد قسیم جنگل باغ قوماندان امنیه ولایت نیمروز درمصاحبه اختصاصی با کهندژگفت: این حمله کننده گان انتحاری که قصد حمله بالای تاسیسات دولتی درولسوالی چهار برجک ولایت نیمروزرا داشتند، که موفق به این کارنگردیده اند.

درهمین حال محمد نبی برآهوی ولسوال چهاربرجک ولایت نیمروز درمصاحبه اختصاصی با کهندژ گفت: انتحارکننده گان چهارنفربوده اند، که یکتن ازآنها خودش را دردروازه ورودی مدیریت امنیت آنولسوالی انفجارداد ودوتن دیگرشان درنزدیکی ساختمان آن ولسوالی وپیشروی یک مسجد خودرا انفجارداده اند.

وی افزود: یکتن دیگرازاین حمله کننده گان قبل ازآنکه خودش را منفجرنماید، توسط نیروهای امنیتی ازپای درآمده و گفته میشود که یکتن دیگر آنها ازمنطقه موفق به فرارشده است.

مقامهای محلی در ولایت نیمروز میگویند: دراین حادثه تا به به کسی آسیبی نرسید ه است.

گروه طالبان تا به حال دراین مورد ابراز نظری نکرده اند.

ولایت نیمروز درجنوب غرب افغانستان موقیعت دارد که سال قبل نیز حمله گروهی انتحارکننده گان درآن ولایت خسارات مالی وجانی زیادی را برای باشنده گان آن ولایت به بار آورد.

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top