در آستانه زمستان، اداره ملی مبارزه با حواث طبیعی از آماده گی های خویش برای مبارزه با حوادث در کشور خبرداد. گزارشی با آمار و ارقامی دلخوش کننده و جذاب، مثل سالهای قبل. مسوولان این اداره می گویند: که با در نظر داشت وضعیت و شرایط اقلیمی همه ساله مردم از جهت سردی مواجه به خطرات گوناگون میشوند و تلفات نیز در پی داشته میباشد، مجالس کمیته حالت اضطرار مبارزه با حوادث موارد احتمالی وقوع فجایع زمستانی را بررسی کرده و راه های حل برایش جستجو نموده است.
کمییته حالت اضطرار درهمآهنگی باسره میاشت واداره مبارزه باحوادث طبعی مبلغ ۷۲میلیون دالر را برای رسیدگی به خانواده های که مواجه خطرات زمستانی اند، درنظرگرفته اند. برای زمستان پیش رو دولت، ۱۲۸۴۰تن گندم و مواد حروقاتی، ۱۸۷۴۰تن مواد آشپزخانه و عرضه خدمات صحی برای ۴۷۸۰۰۰خانوده را در نظرگرفته است. در کنار این وزارت احیا وانکشاف دهات درتفاهم وهمکاری دولت جاپان ۳۰میلیون دالر را برای مناطق اسیب پذیر تخصیص داده است.
چه کسی راست می گوید؟!
با شنیدن این آمار و ارقام تا زمانی خوشحال بود که والی غور مطلبی را در صفحه فیس بوک خویش به عنوان هشدار یه ای برای دولت نوشت. بر اساس ادعای والی غور تاکنون امکانات و سهولت ها به ولسوالی های دور دست این ولایت نرسیده است، این در حالی است که بارش برف همین اکنون در این ولایت شروع گردیده است.
آقای رحمتی باابرازنگرانی ازاحتمال شدت یافتن بارش برف ومسدود شدن راه های مواصلاتی نگاشته است که مهم ترین چالش فعلی این است که تاکنون به برخی ازنقاط غورکمک هابه نیازمندان ارسال نشده و درصورت مسدودشدن راه ها،این امرمشکل خواهد شد.
وقتی در غور ما با چنین مشکلی مواجه باشیم بدون شک در دیگر ولایت های سرد و صعب العبور افغانستان چنین وضعیتی خواهیم داشت. در غور و ولایت های مشابه با ریختن نخستین برف زمستان، راه های مواصلاتی شهر و ولسوالی ها برای بیش از چهار ماه یعنی تا اوخر بهار بر روی عبور و مرور مسدود می باشد.
سومدیرت و فساد مالی!
متاسفانه در افغانستان، برنامه های کاربردی و تصمیم های اساسی به ویژه سطح ملی، همواره به صورت مقطعی و منفعلانه بوده است.
ما کمتر شاهد برنامه ای بوده ایم که جنبه پیش گیرانه را داشته باشد. به همین دلیل است که همه ساله در موضوع مورد بحث، مسوولان از آمادگی‌ها دم می‌زنند، اما در وقت حادثه نوش دارو بعد از مرگ سهراب می رسد.
وقتی دولت مرکزی از آماده گی ها صحبت می کند و والی غور هشدار می دهد که امکان بسته شدن راه های مواصلاتی وجود دارد، مبین این است که تاکنون کاری برای پیش گیری نشده است بکله تمام تلاش های که گفته می شود،فقط در زمان وقوع حادثه می باشد.
این بدین معنی است که دولت با اینکه مقدار زیادی امکانات در اختیار خویش دارد اما توانایی مدیریت و ارسال آن به مناطق دور دست کشور فراهم ساخته نشده و این می تواند باعث زيان مالي وجاني شماری از مردم کشور بر اثر حوادث طبیعی در زمستان پیش رو در ولایت های دور افتاده و صعب العبور باشد.
ما سال گذشته نیز شاهد این بودیم که دولت از آماده گی های این چنینی خبر داد، اما براساس آمارهاي سازمان ملل متحد، در سال گذشته بيش از پنجصد تن از شهروندان کشور در اثر بروز حوادث طبيعي جان داده‌اند و چهل هزار خانواده، از اين حوادث آسيب ديده اند.
عدم داشتن یک پلان کاری موثر آنهم با در نظر داشت شرایط جوی کشور باعث می شود،که تمامی این داشته ها بدون استفاده بهینه در گدام ها بماند و یا هم اینکه به جیب مفسدان مالی و اداری کشور برود.
با این وجود باید گفت که تاخیر و کندی روند ارسال مواد و کمک ها به مناطق دور دست از سوی دولت و جامعه جهانی، قبل از مسدود شدن راه های مواصلاتی می تواند باعث بروز یک فاجعه انسانی در کشور شود.
نويسنده : محي الدين نوري خبرنگار