کشف ۳۰۷ کیلوگرام مواد مخدر درولایت نیمروز

پولیس نیمروز موفق به کشف وضبط بیش از ۳ صد کیلوگرام مواد مخدر گردید. مقامهای محلی میگویند: این محموله ی مواد مخدر قررا بود به کشور ایران منتقل شود، که از جنوب شهر زرنج مرکز آن ولایت کشف وزضبط گردیده است.

جنرال خواجه جیلانی ابوبکر قوماندان امنیه ولایت نیمروز میگوید: این محموله ی بزرگ مواد مخدر دریک ذخیره گاه در منطقه خوابگاه در جنوب شهرزرنج مرکز ولایت نیمروز، جابجا شده بود، که توسط پرسونول مبارزه با مواد مخدر قوماندانی امنیه آن ولایت کشف وضبط گردیده است.

وی افزود: محموله ی بدست آمده ۳ صد و ۷ کیلوگرام مواد مخدر مختلف النوع بوده، که شامل ۸ کیلوگرام هروئین، ۲۵ کیلوگرام کریستال، ۱۷۱ کیلوگرام تریاک، ۱۰۲ کیلوگرام چرس و یک کیلوگرام مواد کیمیاوی میباشد.

قوماندان امنیه ولایت نیمروز میگوید: در پیوند به این قضیه تا به اکنون کسی بازداشت نشده است، اما تلاش های ارگان های کشفی برای شناسایی وبازداشت، صاحبان این مقدار مواد مخدر، جریان دارد.

ولایت نیمروز با کشورهای ایران و پاکستان هم مرز میباشد، که گفته میشود، قاچاقچیان مواد مخدر این منطقه را برای نقل و انتقال محموله های مواد مخدر انتخاب کرده اند تا ازاین مسیر به کشور ایران وازانجا به کشورهای دیگر انتقال دهند.

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top