آمر کوچی ها: شماری از کوچی های هرات با مخالفان دولت همکاری میکنند

همکاری برخی از کوچیهای هرات با مخالفان مسلح دولت انکارناپذیر است. مسئوولان در آمریت کوچیهای این ولایت میگویند، که بیشتر از قوم اسحاقزایی با مخالفان مسلح دولت همکاری دارند. آمر این اداره میگوید: برخی از آنها از سوی کشور پاکستان پشیبانی میشوند. در کنار آن، این مسئوولان از دولت خواسته اند به کوچیها اجازه دهند تا امنیت مناطق خود را برآورده کنند. آمار کوچیها در هرات به بیش از ۷۵۰ هزار تن میرسد، که بیشتر در نوار مرزی با کشورهای ایران و ترکمنستان زندگی میکنند.

کوچی‌ها در ولایت هرات، به سه گونه زندگی می‌کنند: کسانی‌که از این ولایت به ولایت دیگر سفر می‌کنند، شماری سفرهای‌شان به ولسوالی‌ها محدود است و برخی از آنان هم ساکن و بادیه‌نشین هستند.

برای آنان حکومت‌های پیشین، علفچرهایی هم در دید گرفته اند، که همین مورد در برخی مناطق باعث چالش‌هایی میان بومیان و کوچی‌ها شده است.

ولی محمدعارف اسحاقزی آمر اداره‌ی امور کوچی‌ها در هرات که در نشست خبری‌ شرکت کرده بود سخن از این گفت که همکاری برخی از کوچی‌ها با مخالفان مسلح دولت انکارناپذیر است و بیش‌ تر از این میان قوم اسحاقزی با گروه‌های مسلح همدست هستند.

به گفته ی آقای اسحاقزی، بااینکه همواره با برخی از این اقوام گفتگو شده تا دست از همکاری با مخالفان مسلح دولت بردارند، اما نبود توجه دولت و زورگویی برخی از زورمندان محلی، کوچی‌ها را ناچار کرده تا دست به سلاح ببرند.

آمر اداره‌ی امور کوچی‌ها گفت: برخی از این گروه‌ها از سوی کشور پاکستان پشتیبانی می‌شوند و دولت باید با بزرگان کوچی‌ها گفتگو کند و به آنان اجازه دهد تا با سلاح‌ هایی که دارند، امنیت منطقه‌ی خود را برآورده کنند.

شمار کوچی‌ها در هرات به ۷۵۰ هزار تن می‌رسد، که اکثرآ در ولسوالی‌ها و مناطق مرزی ایران و ترکمنستان و هم‌چنین هم‌مرز با ولایت‌های غور، بادغیس و فراه زندگی می‌کنند.

آن‌گونه که آقای اسحاقزی می‌گوید، بیش‌تر کوچی‌ها خواستار ماندن در مناطق مشخصی هستند، که دولت تاکنون جایی برایشان در نظر نگرفته است.

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top