ادعای ضد و نقیض از تلفات نیروهای سرحدی در ولایت فراه

در نتیجه حمله ی تهاجمی طالبان بالای کندک سرحدی در ولسوالی پشت کوه فراه بیش از بیست سرباز سرحدی جان باخته، کندک نظامی سقوط کرده و نزدیک به بیست تن از سربازان نیز توسط طالبان به اسارت گرفته شده اند.

عبدالحکیم ولسوال پشتکوه فراه میگوید: حوالی ساعت 2 شب گذشته، گروهی از طالبان مسلح بالای کندک نیروهای سرحدی حمله نموده اند، که پس ازیک درگیری سنگین شمارزیادی از نیروهای سرحدی کشته و یا اسیر شده اند و کندک بدست طالبان سقوط کرده است.

وی افزود: از این جنگ سه سرباز که دوتن شان به حالت زخمی میباشند، موفق به فرار شده و به مرکز ولسولای برگشته اند و بیش از بیست نیروی سرحدی جان باخته و بیشتر از بیست تن دیگر به اسارت طالبان درآمده اند.

به گفته ی ولسوال پشت کوه: دراین نبرد به افراد طالبان نیز تلفاتی وارد شده است، که از آمار و ارقام آن خبری در دسترس نیست.

از سوی هم یک مقام معتبر امنیتی که خواست از وی نام نبریم گفت: براساس راپورها، این کندک نیروهای سرحدی بین 40 تا 50 تن پرسونل داشته، که نزدیک به سی تن جان باخته، سه تن موفق به فرار شده و بقیه به اسارت طالبان درآمده اند.

خیرمحمد نورزی معاون شواری ولایتی فراه نیز میگوید: که طالبان تمام سلاح و مهمات کندک را با خود برده اند و آمار تلفات دقیق تا به اکنون خبری در دسترس نیست.

طالبان نیز با نشر خبر نامه ی مدعی شده اند که سی تن از نیروهای سرحدی دراین رویداد جان باخته، بیست تن زخمی شده، چندین تانک نیروهای سرحدی آتش گرفته و تمامی سلاح و مهمات کندک بدست آنها افتاده است.

وزارت دفاع ملی کشور وقوع این رویداد را تائید میکند، اما میگوید که دراین جنگ تلفات سنگینی به طالبان وارد گردیده است و از آمار تلفات نیروهای سرحدی تا به اکنون اطلاعات دقیقی به آنها نرسیده است.

فراه از جمله ولایات نا امن درغرب کشور به شمار میرود، که طی در بیشترین ساحات این ولایت نفوذ گسترده ی دارند.

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top