باز گرداندن شماری از حیوانات وحشی به دامان طبیعت در ولایت هرات

برای احیای محیط وحش درهرات چند قلاده حیوان وحشی به طور نمادین از قفس رها و به دامن طبیعت رها شدند. این اقدام نمادین به منظور نهادینه ساختن فرهنگ حافظت از حیات وحش و جلوگیری از شکار و قاچاق حیوانات وحشی و پرنده ها صورت گرفته است. از سوی هم مسوولان اداره حاظت از محیط زیست هرات نگران شکار حیوانات و پرنده ها و قاچاق آن به کشورهای همسایه هستند.

تاکنون خانه این حیوانات وحشی این قفس بود اما بار دیگر پس از سال ها حبس به دامن طبیعت رها شده و به خانه ی اصلی شان یعنی حیات وحش برگشتند.

هدف از این اقدام نمادین، نهادینه ساختن فرهنگ احترام به حیات وحش و جلوگیری از شکار و قاچاق حیوانات وحشی و پرنده ها خوانده می شود.

این حیوانات وحشی که سه قلاده روباه، دو بال باز و یک سیخول (شغله) میباشد، در حالی به محیط وحش بازگردانده شده اند، که هنوزهم این گونه حیوانات در هرات به طور گسترده شکار می شوند.

مسئوولان اداره محیط زیست هرات وضعیت حیات وحش در این ولایت را نگران کننده می خوانند و تاکید می روزند که حیوانات و حشی و پرنده ها در این ولایت به طور خودسر شکار و قاچاق می شوند.

نصیر احمد فضلی رئیس این اداره میگوید: خیلی از حیوانات وحش در هرات در حال انقراض اند، اما به شکارچیان این حیوانات هشدار میدهد که به ارگان های عدلی و قضایی کشانده خواهند شد.

از سوی دیگر شماری ازکارشناسان محیط زیستی هشدار میدهند، که اگر جلو شکار و قاچاق بی رویه حیوانات وحشی در هرات گرفته نشود، حیات وحش در این ولایت کاملن نابود خواهد شد.

به باور وکیل احمد بارک کارشناس محیط زیست، با اینکه حکومت افغانستان شکار حیوانات وحشی در کشور را غیر قانونی اعلام کرده است اما سلاح های شکاری در شهرهای مختلف به ویژه هرات به صورت آزادانه خرید و فروش می شود.

مسئوولان اداره محیط زیست هرات تاکنون بارها نگرانی های خودرا از بابت شکار بی رویه حیوانات وحشی در این ولایت ابراز داشته اند اما این نخستین بار است که یک تاجر، چند حیوان وحشی را به دامن طبیعت رها می ¬کند.

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top