شماری از بافندگان قالین در هرات می‌گویند این صنعت در جریان چند سال‌های آخیر با رکود بی‌پیشینه‌ای رو به رو شده و حکومت هم در مقابل این صنعت با ارزش بی‌توجه بوده‌است.
آنها تاکید دارند که حکومت برای پشتیبانی از صنعت قالین‌های دستی، باید بر واردات قالین‌های ماشینی از خارج کشور محدودیت ایجاد کند.
اسماعیل یکی از بافنده‌گان قدیمی قالین در هرات است، که از وضعیت بد این صنعت صحبت می‌کند و مشکلات بی‌شماری که بر سر راه فعالان این صنعت قرار دارد را نگران کننده می‌خواند.
او می‌گوید چند سال پیش بیشتر از 300 تن در کارگاه او سرگرم کار بوده‌اند، اما حالا شمار آنها به 30 نفر رسیده‌است.
از سوی هم فیروز احمد طفلی که در یکی از کارگاه‌های قالین‌بافی، مصروف بافنده‌گی است، از دولت می‌خواهد تا به‌منظور تقویت و رشد این صنعت، اقداماتی را انجام دهد.
درهمین حال مسوولان اتحادیه فروشنده‌گان قالین‌دستی در هرات هشدار می‌دهند، در صورتیکه حکومت از این صنعت پشتیبانی نکند، صنعت قالی‌بافین در جریان سال‌های پیش‌رو بکلی از بین خواهد رفت.
آنان می‌گویند حکومت باید راه‌کاری به‌خاطر معرفی قالین‌های افغانی در بازارهای جهانی روی دست گیرد.
درهمین حال مسوولان اتاق تجارت و صنایع هرات هم بر گفته‌های صنعت‌گران قالین مهر تایید می‌زنند و با انتقاد از کم‌توجهی حکومت و عدم رسیدگی به مشکلات بافنده‌گان قالین، واردات قالین‌های ماشینی از کشورهای خارجی را یکی از دلایل رکود بی‌پیشینه این صنعت در هرات می‌دانند.
آنان تاکید دارند که شماری از قالین‌های افغانی به کشور های خارجی برده شده و پس از پروسس دوباره با نام دیگر کشور ها به‌بازار های جهانی عرضه می‌گردد.
در این میان اداره محلی هرات پا فشاری دارد، که حکومت در حد توان از صنایع دستی پیشتیبانی کرده و برای رشد صنعت قالین‌بافی، شهرکی را زیر نام شهرک قالین در هرات ایجاد کرده‌است.
قالین‌بافی یکی از صنایع‌دستی با سابقه در کشور است و قالین‌دستی افغانستان شهرت جهانی دارد، اما با رکود این صنعت در کشور، صادرات این محصول به کشور های خارجی هم کاهش یافته و قالین افغانستان در بازار های جهانی جایگاه خود را به کشور های دیگر واگذار کرده است.
گزارش: پدرام قاضی‌زاده
ایدیت: نذیر ایوبی