تجلیل از روز ملی نیروهای دفاعی و امنیتی کشور در بادغیس

از نهم حوت به حیث روز گرامیداشت از نیروهای امنیتی و دفاعی کشور در ولایت بادغیس تجلیل گردید.

ده ها تن از باشنده گان بادغیس و مسئوولان محلی امروز در همایشی،از تلاش ها وکارکردهای نیروهای امنیتی این ولایت قدردانی نمودند.

آنان با تفویض تقدیر نامه و دسته های گل، از زحمات نیروهای امنیتی در تامین امنیت این ولایت ابراز قدردانی کردند.

باشندگان بادغیس، تلاش نیروهای امنیتی در این ولایت را قابل تقدیر دانسته و از آنان حمایت نمودند.

این باشندگان می گویند: پیروزی نیروهای امنیتی افغان در طی سال جاری در این ولایت واضح ساخت که این نیروها توان مقابله با دشمن و تامین امنیت کشورشان را دارند.

درهمین حال شماری از سربازان امنیتی در بادغیس میگویند: حمایت مردم از قوت های امنیتی، انگیزه ی این نیروها را بیشتر نموده و باعث تقویت روحیه شان خواهد گردید.

جواد فیضی سربازی که در خط نبر در ولسوالی آبکمری بادغیس حضور دارد میگوید: زمانیکه مردم از نیروهای امنیتی اعلام حمایت میکنند، آنان با انگیزه ی بیشتر برای مقابله با مخالفان آماده میشوند.

سید احمد حبیبی یکتن از جوانان بادغیس نیز به خبرنگارمان گفت: نظامیان کشور در این شرایط دشوار سرگرم تامین امنیت و دفاع از کشور هستند و این عمل شان ستودنیست.

وی تاکید می کنند که جوانان آن ولایتف در هر شرایطی در کنار نیروهای امنیتی کشور ایستاده اند.

نهم حوت به نام روز ملی حمایت از نظامیان کشور نامگذاری شده است، قرار است از این روز همه ساله در روز نهم حوت، به شکل ویژه ی تجلیل گردد.

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top