تظاهرات باشنده گان هرات بخاطر جمع آوری موتر های اشترنگ راست از سوی دولت دراین ولایت

ده ها تن از باشنده های هرات در اعتراض به جمع آوری موترهای اشترنگ راسته از سوی ترافیک در این ولایت دست به تظاهرات زدند. این شهروندان می گویند: در سراسر افغانستان این موترها آزادانه تردد دارند، اما حکومت فقط در هرات از رفت و آمد این موترها جلوگیری می کند. به گفته ای این معترضان، بیشتر کارمندان امنیتی و دولتی از موترهای اشترنگ راسته استفاده می کنند، اما پولیس ففط موترهای مردم عام را جمع آوری می کنند.

ده ها تن از باشنده های اینجا در مقابل ساختمان ولایت هرات دست به تظاهرات زده و از تصمیم حکومت بخاطر جمع آوری موترهای اشترنگ راسته اعتراض دارند.

معترضین می گویند: موترهای اشترنگ راسته در سراسر افغانستان آزادانه تردد دارند، اما فقط از رفت و آمد این موترها در هرات جلوگیری می شود.

این شهروندان همچنان می گویند: تعداد زیادی از مردم، با مسافرکشی همین موترها خرج و نفقه های ۷ تا ۸ نفراز خانواده های شان را تامین میکنند، که این خود یک صدمی ی بزرگ وضعیت شغلی مردم وارد میشود.

آنان میگویند: بیشتر کارمندان دولتی، امینتی و افراد زورمند در هرات از موترهای اشترنگ راسته استفاده می کنند، اما پولیس ترافیک مانع رفت و آمد آنان نمی شود و فقط موترهای مردم ملکی را جمع آوری می کند.

درهمین حال رئیس شواری علمای حوزه غرب میگوید: دولت اگر قانون را تطبیق میکند، باید به صورت عادلانه و بالای همه ی باشنده گان کشور به گونه ی یکسان تطبیق نماید.

مولوی خداداد صالح رئیس این شورا میگوید: دولت باید برای این مشکل چاره ی بیاندیشد که هم نفع مردم در آن باشد و هم نفع دولت.

از سوی دیگر مسئوولان محلی در هرات می گویند: براساس دستور حکومت مرکزی باید تمام موترهای اشترنگ راسته بدون استثنا در این ولایت جمع آوری شود.

اما جیلانی فرهاد سخنگوی والی هرات تاکید می کند که صدای اعتراض باشنده های این ولایت را به مقام های مرکزی می رسانند.

آگاهان امور به این باور هستند که به دلیل وجود هزاران موتر اشترنگ راسته در هرات، جمع آوری این موترها مقدور نیست، زیرا سرمایه های بزرگی از سوی مردم بالای این موترها هزینه گردیده است و دولت باید درچنین شرایطی راه حل معقولی را برای قانونمند شدن این وسایط پیدا نماید.

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top