تیرباران شدن یک خانم از سوی طالبان در ولایت بادغیس

طالبان یک خانم را در ولایت بادغیس تیرباران کرده اند. مسئولان محلی در آن ولایت میگویند: این خانم بر اثر خصومت های خانواده گی از سوی طالبان، به قتل رسیده است.

حلیمه خانمی که شب گذشته توسط طالبان از خانه پدری اش بیرون کشیده شد و هدف رگبار گلوله قرار گرفت.

شماری از نماینده گان مردم در شورای ولایتی بادغیس میگویند: این حادثه در منطقه ی پسته لیق که مربوط به ولسوالی آبکمری بادغیس میشود، به وقوع پیوسته است.

بهاالدین قادسی نماینده مردم در شواری ولایتی بادغیس میگوید: این خانم در سالهای قبل از شوهر اش طلاق گرفته بود و با مردی دیگر ازدواج کرده بود، که اکنون از شوهر دومی اش دارای سه طفل میباشد.

وی افزود: شوهر قبل این خانم که به تازه گی از کشور ایران برگشته است، توسط طالبان بالای شوهر دومی این زن فشار آورده، تا اورا طلاق دهد، تا دوباره به نکاح شوهری اولی اش درآید.

این نماینده شورای ولایتی بادغیس میگوید: پس از آنکه شوهر دومی این خانم، وی را به خانه ی پدراش برده و تحویل خسراش داده است، شب گذشته طالبان این زن را از خانه ی پدرش بیرون کشیده و تیرباران کرده اند.

از سوی هم خانم مونسه قادری یکتن از اعضای شورای ولایتی بادغیس میگوید: این خانم باشنده ی اصلی قریه دای زنگی میباشد و حدودآ 20 سال سن داشته که در گذشته به صورت اجباری با یک مرد بنام یوسف نامزده شده بود.

وی میگوید: این خانم را که عزیزه نام داشت، به دلیل نارضایتی از نامزد قبلی اش، با یک مرد دیگر بنام نثار احمد فرار کرده است که در حال حاضر صاحب دوطفل میباشد.

به گفته ی او: دو شب قبل پدر عزیزه، او را به قصد مهمانی به خانه ی خود در قریه ی دای زنگی برده بود، که شب گذشته توسط طالبان از خانه بیرون آورده شده و به قتل رسیده است.

درهمین حال شراف الدین مجیدی رئیس دفتر و سخنگوی والی بادغیس میگوید: این خانم را عزیزه نام داشته است و براثر خصومت های خانواده گی، توسط برادرش که با طالبان همدست است، به قتل رسیده است.

وی میگوید: این رویداد در منطقه کافر نیمبر در مربوطات ولسوالی آبکمری رخ داده است، که این منطقه در حال حاضر در تصرف طالبان میباشد.

خشونت علیه خانم ها، قتل و سنگسار شان توسط طالبان در ولایت بادغیس هر ازگاهی اتفاق میفتد، که اینبار نیز عزیزه قربانی این محکمه ی صحرایی طالبان شده است.

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top