خودکشی یک طفل خورد سال در ولایت هرات

یک طفل ۱۳ ساله درولایت هرات، دست به خودکشی زد و با حلق آویز کردن اش به زندگی خود خاتمه داد. این حادثه عصر روز شنبه در حومه ی شهر هرات به وقوع پیوسته است.

محمد رفیق شیرزی سخنگوی شفاخانه ی حوزه وی هرات میگوید: عصر روز گذشته جسد یک طفل ۱۳ ساله به آن مرکز درمانی انتقال یافته است.

وی افزود: جسد این طفل برای تحقیقات بیشتر به طب عدلی منتقل گردید و پس از بررسی های طب عدلی مشخص شد که این طفل دست به خودکشی زده و با حلق آویزکردن خود و به زندگی اش پایان داده است.

درهمین حال عبدالاحد ولی زاده سخنگوی پولیس هرات با تائید این خبر میگوید: این حادثه در منطقه چهار باغ که درحومه ی شهر و نزدیک به سپین ادی میباشد، به وقوع پیوسته است.

وی افزود: تا به اکنون علت و انگیزه ی اقدام به خودکشی این طفل مشخص نگردیده، اما خانواده ی طفل علت این اقدام اش را مشکلات عصبی وی میخوانند.

سخنگووی پولیس هرات گفت: به اتهام خودکشی این طفل تا به اکنون کسی بازداشت نشده، اما تحقیقات برای بررسی چگونگی خودکشی این طفل از والدین اش جریان دارد.

گفته میشود: این طفل ۱۳ سال عمر داشته و متعلم صنف پنجم یکی از مکاتب شهر هرات بوده است.

باآنکه شهرهرات هرازگاهی شاهد خودکشی و یا اقدام به خودکشی خانم ها بوده است، اما کمتر اتفاق افتاده تا مرد ها وآنهم یک طفل خوردسال دست به چنین اقدامی بزنند.

فقر و تنگدستی، عدم سواد کافی بزرگان برخی از خانواده ها و بی توجهی والدین به اطفال عامل بروز چنین رویداد ها خوانده میشود.

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top