زنِ از دل جامعه، با دلِ پُر از امید برای مردم‌اش می‌نویسد

سیاهی‌های قلم بر روی کاغذ سفید موهای سیاه‌اش را سفید کرد، نوجوانی و جوانی خود را با تمام مشکلات موجود در افغانستان در راه نویسندگی و فراگیری علم سپری کرد تا آنکه نام خود را به‌عنوان اولین زنان تحصیل کرده در رشته‌ای ژورنالیزم ثبت کرد.

او اولین ماستر ژورنالیزم می‌باشد و بیشتر از سی سال عمر خود را در نوشتن خبر، گزارش و مقاله سپری کرده است، اما او می‌گوید اکنون با بی‌مهری‌های اطرافیان و حکومت قرار گرفته است.

شفیقه حیدری اکنون ۵۲ سال سن دارد و در زمانِ که لیسانس با ارزش‌ترین درجه علمی در کشور بود، او ماستری خود را از دانشگاه دولتی تاشکند به‌دست آورد.

بانو حیدری می‌گوید به‌دلیل علاقه‌ای زیاد به کار خبرنگاری، در سن ۱۸ سالگی برای اولین بار به‌عنوان گزارش‌گر در روزنامه‌ای اتفاق‌اسلام استخدام شدم.

او اکنون نیز صدای گیرا و دلنشینِ دارد و می‌گوید در همان زمان از جمله اولین گویندگان رادیو ملی بوده و در کنار دیگر هم‌کاران خود برنامه‌های متنوع را نیز ثبت و پخش می‌کرد.

شفیقه حیدری در پاسخ به این پُرسش که در مسیر طولانی کار خبرنگاری با چی مشکلات مواجه شده بود، آهِ بلندِ کشید و بدون اینکه از شخصِ نام ببرد از بی‌مهری‌های اطرافیان خود و حکومت سخن گفت.

او ادامه داد که اطرافیان‌اش همواره تلاش کردند تا او را به حاشیه برده و از چشم‌ها دور نگهدارند و حکومت نیز کمتر توجهِ به او داشته است.

بانو حیدری در ادامه‌ای صحبت‌های خود گفت گاهی این مشکلات سبب کُندی کارش می‌شود اما افزود که هیچ‌گاهی دست از تلاش تا رسیدن به‌هدف برنخواهم داشت.

عشق به وطن

در همین‌حال نوراحمد کریمی یک‌تن از فرهنگیان هرات می‌گوید در زمانِ که جنگ‌های داخلی در کشور شدت داشت، بانو حیدری سند ماستری خود را در پوهنتون تاشکند به‌دست آورد.

او گفت در همان زمان برای شفیقه حیدری پیشنهادهای به‌خاطر ماندن و زندگی آرام در تاشکند داده شد، اما علاقه‎ای این بانو به مردم‌اش سبب شد تا افغانستان را با تمام مشکلات موجود قبول کند.

آقای کریمی در ادامه‌ای صحبت‎های خود از تعهد بانو حیدری نسبت به کار خبرنگاری سخن گفت و افزود کار شفیقه حیدری واقع‌بینانه و امیدوار کننده برای نسل‌های بعدی است.

با این حال شفیقه حیدری از ورود بعضی افراد غیرمسلکی در عرصه‌ای کار خبرنگاری رنج می‌برد و می‌گوید حضور این افراد در میان جامعه خبرنگاری، مسیر کار ژورنالیزم را به یک سمت دیگر برده است.

بانو حیدری تا اکنون ازدواج نکرده و تنها زندگی می‌کند و دلیل ازدواج نکردن‌اش را چالش‌های موجود در برار زنان در کشور عنوان می‌کند.

قابل ذکر است که بانو حیدری نویسنده دو کتاب که یکی به زیور چاپ آراسته شده و دیگرِ در حال تکمیل شدن است، می‎‌باشد.

گزارش: سیدنذیر ایوبی

 

1 دیدگاه;

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top