ولسوالی نام نهاد طالبان در ولسوالی آبکمری بادغیس باد ده تن از افراد اش، به پروسه ی صلح پیوست

ولسوال نام نهاد طالبان در ولسوالی آبکمری بادغیس با ده تن از افراد تحت امراش به پروسه ی صلح پیوست. مقامهای محلی میگویند: این افراد قبلآ در ولسوالی آبکمری آن ولایت مصروف فعالیت های زد دولتی بودند، که اکنون با سلاح های دست داشته شان به پروسه صلح پیوسته اند.

سخنگوی والی بادغیس میگوید: این افراد به فرمانده هی آمر نجیب الله که ولسوال نام نهاد طالبان در ولسوالی آبکمری بوده است، به پروسه ی صلح یکجا شده اند.

محمد ظاهر بهاند سخنگوی والی بادغیس میگوید: با پیوستن این طالبان به دولت، امنیت در ولسوالی آبکمری بادغیس بهبود قابل ملاحظه ی خواهد یافت.

وی افزود: طالبان تسلیم شده، ده میل سلاح مختلف النوع خودرا همراه با مقداری مهمات به دولت تسلیم داده اند.

گروه طالبان تا به اکنون در مورد پیوستن افراد شان به پروسه ی صلح ابراز نظری نکرده اند.

کارشناسان میگویند: اگر منابع عایداتی و اقتصادی طالبان از سوی دولت مسدود و از تمویل آن جلوگیری گردد، در آینده گروه های بیشتری از مخالفان مسلح دولت از جنگ دست کشیده و به پروسه صلح خواهند پیوست.

مقامهای محلی بادغیس نیز، پیوستن این گروه از مخالفان دولت را یک گام نزدیک تر به صلح وآرامش در آن ولایت عنوان میکنند.

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top