یک زن در ولایت هرات براثر خشونت های خانواده گی به قتل رسید و یک مرد خودش را حلق آویز کرد

در دو رویداد جداگانه درهرات یک خانم ۱۸ ساله براثر خشونت های خانواده گی به قتل رسیده است و یک مرد ۲۸ ساله با حلق آویز کردن خود، دست به خودکشی زده است.

منابع خبردرهرات میگویند: یک خانم جوان شام روز گذشته، در داخل خانه اش به ضرب مرمی تفنگ به قتل رسیده است.

جیلانی فرهاد میگوید: این حادثه در ولسوالی اوبه هرات به وقوع پیوسته است و در پیوند به آن شوهر و یکتن از اقارب شوهر مقتول توسط پولیس بازداشت شده اند.

در یک خبر دیگر یک مرد حدود ۲۸ ساله در منطقه ی درب قندهار با حلق آویز کرد خود، دست به خودکشی زده است.

این جوان تاهنوز معلوم نیست که به چه علت اقدام به خودکشی نموده است.

پولیس میگوید: تحقیقات بیشتر برای علت اصلی این قضیه جریان دارد.

درهمین حال داکتر عزیز الرحمن جامی مسئول بخش عاجل شفاخانه ی حوزه وی هرات میگوید: جسد این زن و مرد به آن شفاخانه منتقل گردیده است.

وی افزود: آثار اصابت مرمی در ناحیه ی کمر این زن دیده میشود و آثار طناب برگلوی این به نظر میرسد که اجساد مذکور برای بررسی بیشتر به طب عدلی فرستاده شده است.

فقر، بیسوادی، از جمله عوامل عمده ی این گونه رویداد ها عنوان میشود، که هرازگاهی در ولایات حوزه ی غرب اتفاق میفتد.

هزاران سال قبل در شمال ولایت هرات شهری بنام کهندژ( قهندز ) وجود داشت که به قول سیفی، این شهر را بخت النصر، پنجصد سال قبل از شهر قدیم هرات و بعد از قلعه اختیار الدین، آباد کرده است. بعضی مورخین هم بنای آن را بنام "خورنوش حاکم عصرمنوچهر" نسبت میدهند و مسلم است که کهندژ، قبل از شهر قدیم هرات بنا شده است. کهندژ، قرنها در پهلوی شهر هرات، با ترقی یا انحطاط، مواجه بوده و روایت است که در صدر اسلام، یعنی در حدود قرن اول هجری، شهر کهندژ هزار و پنجصد سرای(منزل نشیمن)، هشت مسجد جامع، نهصد مسجد و دوکان، چهل حوض و هژده حمام داشته و در عین حال پرورشگاه و اقامت گاه بسی از عالمان و عارفان بوده است، که از جمله میتوان از پیر هرات، حضرت خواجه عبدالله انصاری رح( ۳۹۶-۴۸۱ ) که در کهندژ تولد و تربیت یافته است، نام گرفت. در قرن ششم در فتنه ملا حده، تخریباتی درین شهر رخ داده و در هجوم وحشیانه قوای چنگیزی( ۶۱۷ ) بکلی محو و منهدم شده است. کهندژ در قرون اخیر تدریجا" هموار شده و اراضی آن تحت زرع در آمد، اما بعضی حصص مرتفع، باز هم بصورت تپه های بلند باقی مانده که به مصرخ و تل قطبیان شهرت یافته بود، ولی درین دهه های اخیر، از آن تپه ها هم اثری نیست و در عوض، خانه ها و آبادی های زیادی در اطراف آن، به مشاهده میرسد.

*

*

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Top